Toch waren er een aantal werken te ontdekken die een bezoek aan Arnhem zeker de moeite waard maken. Op de hoofdlocatie, het Museum voor Moderne Kunst blijkt de eerste kunstenaar waar ik tegenaan loop meteen ook mijn favoriet. De Armeense ex-Rijksakademie kunstenaar Karen Sargsyan - op dit moment ook te zien in Double Dutch in HVCCA in New York - maakte een poppentheater van papier met op de achtergrond folkloristische Armeense volksmuziek. Ondanks het kwetsbare materiaal zet Sargsyan een krachtig beeld neer waarin de bewegingloze figuren tot leven komen.
Sargsyan nodigde de van oorsprong Moldavische kunstenaar Ilya Rabinovich uit, ook een ex-Rijksakademiestudent. Hij presenteert in Muziotopia een indrukwekkend onderzoek naar de veranderingen in museale collectie-opstellingen na de val van het communistische systeem in Oost Europa en de onafhankelijkheid van Moldavië. Het samenspel tussen de werken van Sargsyan en Rabinovich levert een mooie dialoog op die een kijk geeft in processen in de kunst tijdens en na het sovjetregime.[Voeg de linSargsyan nodigde de van oorsprong Moldavische kunstenaar Ilya Rabinovich uit, ook een ex-Rijksakademiestudent. Hij presenteert in Muziotopia een indrukwekkend onderzoek naar de veranderingen in museale collectie-opstellingen na de val van het communistische systeem in Oost Europa en de onafhankelijkheid van Moldavië. Het samenspel tussen de werken van Sargsyan en Rabinovich levert een mooie dialoog op die een kijk geeft in processen in de kunst tijdens en na het sovjetregime.
METROPOLISM
Made In Arnhem- Iedereen doet mee
Auteur Jolien Verlaek Datum 22 October 2009
Verschillende locaties in het centrum van Arnhem staan tot en met 25 oktober in het teken van het kunstfestival Made in Arnhem. Arnhem wil in deze editie haar internationale ambitie naar de rest van de wereld kenbaar maken en heeft daarom het thema ‘invites’ gekozen. De organisatie heeft kunstinitiatieven uitgenodigd, die op hun beurt kunstenaars uitnodigen, en ‘als gastvrij gebaar’ wordt uiteindelijk het publiek uitgenodigd. Deze ‘keten van uitnodigingen’ zou deze editie van het kunstfestival uniek moeten maken, maar verschilt wezenlijk weinig van de organisatie van elk willekeurig ander festival. Niets nieuws onder de zon dus. Toch is er een aardige draai aan het thema gegeven door Arnhemse kunstenaars te verzoeken een kunstenaar van buitenaf te inviteren. Hierdoor ontstaan er op verschillende plaatsen in de stad dialogen tussen kunstenaarsduo’s die elkaars werk op originele wijze aanvullen in thematiek, inhoud of beeld.
Helaas is internationale allure van Arnhem als kunststad niet altijd geholpen met invitatie-systeem. Veel van de interessante werken blijken afkomstig te zijn van niet-Arnhemse kunstenaars, wat het gevoel oproept dat de ‘buitenstaanders’ zijn toegevoegd om het gebrek aan Arnhems talent te compenseren.
