In elke nieuwsbrief die Netwerk CS tussen 2002 en 2008 verspreidde, werd een directeur geinterviewd over het diversiteitsbeleid van zijn of haar instelling. De interviews geven een mooi beeld van de ontwikkeling binnen organisaties en in de cultuursector.
juni 2005
Eric Nieuw is de artistiek leider van het New Artists Institute, een artiestenopleidingsinstituut. Een wat? Een artiestenopleidingsinstituut. Zoiets als De Star Academy? Starmaker? Idols? Nee, New Artists Institute.
Vergeet alle franje. Vergeet de producers. Vergeet de camera's. Het New Artists Institute werkt met mensen van de straat. Eric Nieuw wil jongeren die niet snel voor de dansacademie of het hoger kunstonderwijs zullen kiezen een kans bieden zich op artistiek niveau te ontwikkelen. Nieuw zelf heeft geen studie gedaan, hij kwam van de straat. Inmiddels is hij 31 en is het tijd voor een gesprek met Netwerk CS, voor "Het interview", een rubriek met gesprekken met directeuren.
'Ik ben een autodidact. Rond mijn zestiende ben ik begonnen met dansen, in clubs en disco's. Toen was er het swingbeat tijdperk en hiphop. In korte tijd lukte het mij om veel op te treden, op verschillende platforms, ook op de tv. Zo ben ik begonnen met dansen. Na twee jaar zag ik dat er een gat was, dat er weinig mensen van de straat actief waren, omdat het moeilijk was om zonder diploma door te stromen naar het professionele veld. Zo ben ik op het idee gekomen om mensen van de straat op te gaan leiden. Om te zorgen dat ze professioneel hun ding konden gaan doen.'
Je was achttien toen je andere mensen wilde opleiden?
'Ja,' zegt Nieuw. 'Ik denk dat ik toen de methodiek van talentontwikkeling, zoals het New Artists Institute dat nu toepast, heb ontwikkeld. Maar het was nog niet zo makkelijk. Het was een hele klus om een vaste groep jongeren te vinden die in een opleidingskader wilde werken. En ik was nog bezig het concept vorm te geven. Ik was zelf danser en moest nu op de stoel van docent/choreograaf gaan zitten. Pas in 2000 kwamen mijn plannen uit en vond ik een groep waar ik jaren mee zou kunnen werken.
Naar wat voor mensen was op je zoek?
'Ik was vooral op zoek naar gedisciplineerde jongeren. Alle jongeren willen superberoemd worden, maar op het moment dat je ze confronteert met trainingen, repetities, en een opleidingskader, dan schrikken ze. Mensen van de straat hebben een makkelijke mentaliteit, ze willen wel, maar het moet allemaal niet te moeilijk zijn. Dat komt deels door hun culturele achtergrond, maar ook het gat tussen de gevestigde orde en de straat is te groot voor hen om te kunnen overbruggen. Als een gezelschap op zoek is naar een danser, dan nemen ze iemand aan die daarvoor geleerd heeft, op een dansacademie. Talentvolle jongeren van de straat kregen geen kans. Het was te moeilijk voor hen om danser te worden.'
Dat het anders kan, bewees het innoverende dans-, show- en entertainmenttrio Three Times A Lady. Het was de eerste groep jongeren waarbij Nieuw zijn eigen visie op choreografie, dansstijl èn opleiding concreet in de praktijk bracht. 'Ik had voor drie meiden een act gemaakt, maar tegelijkertijd ontwikkelde ik ook opleidingstechnieken, gaf ik een structuur vorm: eerst moeten ze dit leren, dan dat, en dat nog. Teveel om op te noemen.
Toen de drie meiden eenmaal begonnen met optreden, is het heel snel gegaan. Veel jongeren op dansgebied kwamen zich aanmelden, maar ook jongeren die wilden acteren of zingen. En nu is het New Artists Institute uitgegroeid tot een multidisciplinair opleidingsinstituut.'
Wat voor jongeren melden zich aan?
'Three Times A Lady begon met drie Kaapverdiaanse dames en die groep heeft veel andere Kaapverdianen geïnspireerd, die zich hebben opgegeven. Nu komen de jongeren uit allerlei culturen. Marokkanen, Surinamers, Indonesiërs, Antillianen, Nederlanders: ze doen allemaal mee. Het is wel zo dat er meer meisjes meedoen, dan jongens. Dansen is blijkbaar niet heel mannelijk. Maar we geven ook les in acteren en zingen.'
Hoe kun je al die genres onderwijzen? Werk je veel met andere docenten?
'Ik ben gespecialiseerd in dans, maar heb ook heel veel affiniteit met zang en spel. Het New Artists Institute heeft relaties die van de straat komen en een handje helpen, maar we hebben ook samenwerkingsverbanden met vocalcoaches en speldocenten.'
Hebben die wel een officiële opleiding gevolgd? En waar vind je die, bij de SKVR?
'Ik zal je een voorbeeld geven. De zangdocent komt wel van het conservatorium, maar is iemand die ook veel straatinvloeden met zich meedraagt, en op die manier zijn vocalcoaching aanpakt. Het is een docent die we gewoon in het veld zijn tegen gekomen, en niet van de SKVR hebben geleend.'
Werpt het New Artists Institute al vruchten af?
'Ik zie wel al veel doorstroming naar het professionele veld, we worden de laatste tijd meer dan vroeger gebeld door gezelschappen of choreografen en gevraagd of we mensen hebben om naar hun audities te sturen. Maar het kan nog beter. Het New Artists Institute moet groeien. We zijn bezig met subsidieaanvragen. Uiteindelijk is het de bedoeling dat we ook een echte school worden, zoals de dansacademie, maar ons onderwijs zal altijd een andere insteek hebben dan het reguliere.'
Nieuw laat even een stilte vallen. 'Bij het New Artists Institute kunnen doven zelfs dansen,' zegt hij dan trots. En legt uit dat ze sinds kort zijn begonnen met danslessen geven aan doven en slechthorenden.
'We kijken nog steeds veel naar jonge talenten, maar hebben onze blik ook verbreed: alle minder kansrijke jongeren willen we kansen geven.'