Lucian Vasile Martin

…geboren in Boekarest 1968.

Toen ik acht was kwam er een danslerares bij mij op school om kinderen te werven voor een dansvoorstelling voor Ceausescu. Er moest erg veel mensen ( en kinderen ) aanwezig zijn tijdens zo één Galavoorstelling want de president leidde toen aan grootheidswaanzin.

Van een paar honderd kinderen die aanwezig waren bij de auditie, ben ik samen met een meisje uitgekozen. Echter, ik wilde niet dansen maar voetballen! Mijn moeder had zelfs ook in een dansgroep gezeten in haar jeugd en stond er op dat ik mee ging doen…wat een geweldig moment van mijn moeder. Het was werkelijk het eerste moment van een kolossale wending in mijn leven, want hierdoor ben ik in contact gekomen met andere mensen uit verschillende culturen waardoor ik ben gaan waarderen en respecteren! Het is namelijk zo dat men in die tijd ( communisme ), erg beperkt was qua informatie voorziening.

Via dans kon ik gaan reizen, contact hebben met andere mensen vanuit andere plekken op de wereld, kon ik werkelijk proeven van allerlei gewoonten en emoties.

Ik had ook geluk dat ik in een erg professionele kring terecht ben gekomen die mij hebben geleerd om bepaalde kwaliteiten en passies te ontwikkelen en om hogere doelen te kunnen bereiken.

Daarom ben ik nu hier. Op dit moment klaar om mijn ervaring over te dragen naar een nieuwe generatie die eigenschappen als kwaliteit als sleutelwoord en richtlijn niet zal kwijtraken.