Sarah Carlier
Het werk van Sarah Carlier vindt zijn oorsprong in haar emigratie van België naar Nederland. Hierdoor ontstond, zoals waarschijnlijk bij iedere emigrant, een paradoxaal gevoel. Enerzijds het verdriet door het fysieke doorbreken met de directe verbinding naar het verleden en anderzijds de vreugdevolle honger naar nieuwe impulsen in het heden.
In Habitus onderzoekt Carlier zeer fijnzinnig de reikwijdte van traditie en cultureel bepaalde gewoontes. Zij toont subtiele aanvaringen tussen verleden en heden. Habitus is een zeer herkenbaar kruispunt van nostalgie, wrangheid, absurditeit en schoonheid.
Alledaagse
Het alledaagse maar in het bijzonder de manier waarop mensen omgaan met de oorsprong van hun dagelijkse routine is Carliers belangrijkste inspiratiebron. Haar aandacht gaat uit naar mensen met een bepaalde authenticiteit en een eigen verhaal dat doorspekt is met traditie en culturele bagage. Door hen als een documentairemaker te volgen, te observeren en met hen in dialoog te gaan ontstaan nieuwe uitgangspunten voor haar werk. Tijdens het maakproces voegt ze daar haar eigen belevingswereld, fantasie en herinneringen aan toe om tot autonome beelden te komen. De uiteindelijke beelden blijken ingetogen, verstild en intiem. Ze vertellen geen afgeronde verhalen. Er worden geen vragen beantwoord, ze creëert een inzicht dat balanceert op de rand van een herkenbare realiteit en een licht bizarre verbeeldingswereld. Hierdoor wordt de scheidingslijn tussen realisme en surrealisme flinterdun.
Habitus
Met Habitus toont Carlier drie videowerken en vijf fotografische werken die in de afgelopen tijd zijn ontstaan. Haar bijzondere kijk op haar eigen emigratie wordt in deze werken inzichtelijk door de zelfspot en haar relativeringsvermogen. Doordat het zeer gelaagde werk zich mengt in traditie en ingaat op herkenbare cultureel bepaalde gewoontes is haar werk niet moeilijk benaderbaar. De lagen die volgen zijn echter zo subtiel dat de kijker diep in zijn eigen verleden en gevoelens moet graven om de finesse van het werk te herkennen.
Sara Vrugt
De sculpturale en theatrale kwaliteiten van de textiele werken van Sara Vrugt zijn inpasbaar in uiteenlopende kunstdisciplines. Vrugt is een modeontwerper die op eigenzinnige wijze de beperkingen van haar eigen discipline links laat liggen. Ze presenteert haar nieuwe collectie die vanuit een oer-Hollandse mentaliteit verschillende culturen samenbrengt. In deze collectie, de basis van het community-fashion project Een rode draad, worden karakteristieke vormen uit traditionele kledij geïntegreerd in de vernieuwende en eigenzinnige vormtaal van Sara Vrugt.
Tweestrijd
In de ogen van Vrugt is Nederland geen vaststaand pakket van tradities en normen, maar een idee dat steeds verandert. Zowel de Nederlandse traditionele klederdracht als de hedendaagse mode schrijven net zulke strenge regels voor als de culturen en religies die onderdeel zijn geworden van de Nederlandse samenleving. Onze eigen ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’-mentaliteit is eigenlijk net zo beperkend als het korset, de burka of ingebonden Chinese voetjes. De collectie van Sara Vrugt is dus geen representatie van wat Holland is, maar een knipoog naar hoe we onszelf zien en hoe we door mensen van buitenaf bekeken worden. Deze collectie gaat over de tweestrijd tussen willen behouden wat er niet is en angst voor wat nieuw is.
Catwalk
Op zaterdag 13 juni zullen de outfits uit deze expositie vooraan lopen in het community art project Een rode draad. Den Haag kleurt die dag rood. Over een catwalk van drie kilometer, van de Jacob Catslaan naar de Jacob Catsstraat, zullen driehonderd in het rood geklede modellen lopen, onder begeleiding van live muziek. De driehonderd outfits die ze dragen zijn gebaseerd op de vijftien concept-ontwerpen uit de expositie. Het doel van Een rode draad is verbindingen tussen mensen uit diverse culturen tot stand brengen. Meer informatie over dit project op www.eenrodedraad.nl.
