What's Next Tower?

Al ruim 3 jaar stapelen we blokken myceliumafval van een oesterzwamkweker op elkaar. Omdat het materiaal leeft groeien de blokken aan elkaar vast en dit geeft de stapels een zekere mate van verband. Ze zijn best stevig, maar niet zo stevig als beton of gemetselde stenen. Bovendien is het materiaal onvoorspelbaar. Het ene blok mycelium is het andere niet. Sommige blokken zijn steviger dan andere. De sterkere blokken hebben vaak wat minder zwammen voortgebracht met als gevolg dat het stro, het voedsel voor de zwammen, nog niet uitgeput en slap is geworden. De blokken die juist veel paddestoelen hebben voortgebracht bij de kweker voelen wat slapper aan, en hebben wat minder groeikracht. Dat betekent helaas niet perse dat de stevigere blokken ook beter zijn om mee te bouwen. Als ze vervolgens alsnog veel zwammen voortbrengen kan de innerlijke structuur snel veranderen met grotere onvoorspelbaarheid ten gevolg. De blokken die al eerder vermoeid ogen groeien daarentegen weer wat minder sterk aan elkaar. Geen enkel blok is identiek en het blijft moeilijk te voorspellen hoe zij zich in de torens zullen gedragen. De torens worden bovendien over een langere periode, met verschillende blokken, in verschillende weersomstandigheden gebouwd. We werken zorgvuldig en proberen zo recht mogelijk omhoog te bouwen maar de meeste torens gaan op een bepaald moment toch wat scheef staan. Wanneer dat gebeurt neemt de druk op de onderste mycelium blokken in de richting van de helling aanzienlijk toe en begint de zwaartekrant aan de toren te trekken. Het is een proces dat soms geleidelijk gaat maar soms ook vrij plotseling.