Om half negen trapt presentator Jörgen af met Ally Derks. In 1988 richtte zij IDFA op. Ally was toen net afgestudeerd, had meegewerkt aan een aantal kleine projecten en dacht: het is belachelijk dat Nederland geen eigen documentairefestival heeft. De gemeente was het met haar eens en draaide op voor een deel van de kosten. Nu, 22 jaar later, staat ze nog steeds aan het roer van 'haar' festival. Tien jaar geleden deed ze de uitspraak dat het slecht ging met de Nederlandse documentaire en dat achtervolgt haar nog steeds: "Het gaat beter met de documentaire in Nederland, maar we zijn weinig zelfreflectief, het is altijd dat wijzende vingertje. Kijk bijvoorbeeld naar de veelgeprezen film Pretpark van Michiel van Erp: alleen maar blanke, blonde jongens en meisjes op truttige Nederlandse feestjes. Dat is niet conform de werkelijkheid." Ally heeft trouwens niet alle 307 films van IDFA 2009 gezien en dat raadt ze haar bezoekers ook niet aan: "307 documentaires in tien dagen, dat is lichamelijk onmogelijk."
Na Ally schuift Lieza aan bij Jörgen om nog even verder te praten over documentaires. Lieza is namelijk documentairemaakster en haar eerste film is dit jaar drie keer op IDFA te zien. Dat Lieza's debuut meteen op het grootste documentairefestival ter wereld draait is geen toeval want in 2006 deed ze mee aan een prestigieuze workshop van IDFA. Ze werd een half jaar begeleid bij het schrijven van een script en het resultaat daarvan ligt nu op tafel. De film Goede Genade (Good Grace op IDFA) gaat over een aantal kerkgangers die zich moeten schikken naar het feit dat hun kerk gesloten gaat worden. De focus ligt op de onthechting van de groep en de frictie die ontstaat binnen de kerk. "Als een kerkelijk leider, de pastoor in dit geval, aan zijn parochianen vertelt dat hun kerk nog maar kort zal bestaan, dan gebeurt er een heleboel. De kerkgangers verliezen hun vertrouwen in de pastoor en eigenlijk ook in het geloof zelf." Met de stelling van Ally Derks over de Nederlandse documentaire is Lieza het niet helemaal eens: "Die film van Van Erp gaat juist over de Nederlandse truttigheid. We zijn toch eigenlijk ook een truttig land?"
Tussen de gasten door laat DJ Geza zijn favoriete platen van dit moment horen aan het publiek waaronder Golden Cage van The Whitest Boy Alive.
Na de pauze voelt Jörgen Hanna Bervoets aan de tand over haar nieuwe boek Of Hoe Waarom. Hoofdpersoon Flora Vos is een oppervlakkige twintiger, werkt bij een tijdschrift en is erg gefocust op haar uiterlijk. Jörgen vraagt zich af of Flora en Hanna niet dezelfde persoon zijn: "Nee! Er zijn wel overeenkomsten tussen mij en Flora: we zijn even oud, wonen in Amsterdam en zijn journalisten. Maar ik ben haar niet. Hoewel ik door Flora wel meer op mijn uiterlijk ben gaan letten. Ik gebruik de laatste tijd veel meer make-up." Om haar boek te promoten liet Hanna Flora tot leven komen op sociale netwerksites. Flora was actief op twitter, facebook, hyves en youtube. "Deze strategie had ik zelf bedacht, maar ik wilde het wel echt goed doen. Dus maakte Flora filmpjes en foto's voor haar followers en verstopte ze af en toe een cadeautje in de stad." Naast auteur is Hanna ook journaliste en columniste, vooral voor Volkskrant Magazine. Ondertussen schrijft ze een toneelstuk. "Ik vind veel dingen leuk, maar ben ook lui. Dus ik doe gewoon de projecten waar ik voor gevraagd word."
De laatste gasten van de avond zijn Armand Mevis en Linda van Deursen, als ontwerpduo bekend onder de naam Mevis en Van Deursen. Voor hun ontwerpen van kunstboeken wonnen ze dit jaar de Amsterdamprijs voor de Kunst 2009. Ze maakten een omstreden agenda voor KPN, ontwierpen het logo van Viktor & Rolf en werkten jarenlang voor onder andere het Stedelijk Museum. De vraag van Jörgen of ze geen autonoom werk willen maken slaan ze in de wind: "Als grafisch ontwerper kies je ervoor te werken voor een opdrachtgever. Die opdrachtgever legt van alles op tafel, maar eigenlijk is er ook nog helemaal niets. Jij maakt de wens van de klant werkelijkheid." Maar, samenwerken is niet altijd makkelijk. Armand: "Eigenlijk moet je ons zien als goede dansers die steeds moeten dansen met een partner die dat niet zo goed kan." Linda: "Het is de kunst om de opdrachtgever te overtuigen van jouw oplossing, ook al had hij iets heel anders in zijn hoofd."
De volgende What's Up? is op dinsdag 1 december.