Als projectleider ben ik, Jeroen den Uyl, actief voor de revitalisering van een tien jaar oud winkelcentrum in het Oostelijk Havengebied in stadsdeel Zeeburg, Amsterdam. Met mijn collega van stadsdeel Zeeburg, Nienke van der Baan, denken we over de loop in het gebied en mijmeren we over de noodzaak het centrum te doorkruizen. Zoals Jane Jacobs al beschreef in haar beroemde boek 'Life and death of great American Cities': het gaat om de wenselijkheid om kleine doorgangen en steegjes te hebben, zodat de loop van mensen varieert de variatie in aanbod van voorzieningen meer kansen krijgt. Over twee jaar komt een van de laatste grote havenblokken gereed, Nieuw-Argentinië één van de massiefste blokken. We zijn blij dat dit blok in onderverdeeld in drie blokken en, jawel, drie steegjes krijgt. Dit kan de variatie in het gebied vergroten, verrassen en verblijfsklimaat versterken. Precies dat waar we op inzetten voor de hart van het gebied, het winkelcentrum zelf.
Jane Jacobs' waarheid in nieuwe gebieden introduceren is moeilijk. Dat er hoop is en dat het kan, vertelde mijn stadsdeel collega. Het summum van stedelijkheid en effectief sociaal toezicht dat zelfs in grootsteedse straten aanwezig kan zijn, is volgens Jane Jacobs de volgende ideale situatie, die ze zelf heeft meegemaakt.
Jane Jacobs staat op de bus te wachten in een stadse hoogbouwstraat. Op vijf hoog gaat een raam open en er wordt gejoehoet dat de bus op zaterdag niet gaat.
Op IJburg is deze sociale ideale situatie van stedelijkheid en toezicht in anonieme context gerealiseerd. Mijn collega was op IJburg met twee auto's bij het restaurant Blok 4. Zij liep met haar groepsgenoten te zoeken naar de parkeermeter, en ja hoor op vier hoog opent zich een raam "Halloooo, op zondag hoef je niks in de parkeermeter te doen hoor!"