De conferentie is een vervolg op The manifold (after)lives of performance, dat plaatsvond in november 2009. Tijdens deze tweedaagse conferentie in 2009 werd ingegaan op de (on)mogelijkheden van het vastleggen, documenteren en archiveren, maar ook op het heropvoeren, activeren of hercontextualiseren van performances, waarbij de nadruk lag op het perspectief van de kunstenaar en de tentoonstellingsmaker.
Tijdens de tweede editie van dit symposium wordt het accent gelegd op het institutionele perspectief. Hoe gaan musea en andere kunstinstellingen om met de ongebruikelijke, immateriële en efemere live-acties? Hoe verzamelen en presenteren zij dit type kunstwerken en hoe anticiperen kunstenaars op de manieren waarop instituten omgaan met de overblijfselen van hun performatieve werk?