Begin 2004 publiceerde hij samen met Tiziana Nespoli een boek onder de titel “Het Gedroomde Museum”. Het Gedroomde Museum is een pamflet voor culturele vernieuwing, dat terug gaat naar de 18e eeuwse wortels van musea als plekken waar kennis geïnterpreteerd werd en waar interpretaties bediscussieerd werden. Een visie die er op gericht is om het museum zijn oude plek in het centrum van het culturele en wetenschappelijke debat te laten hernemen. De vraag hoe kunst, wetenschappen en musea het vraagstuk van identiteit en uiteindelijk bestaansrecht kunnen benaderen, loopt als een rode draad door het werk van Arnoud Odding. Van 2004 tot en met 2011 was hij tevens directeur van het Nationaal Glasmuseum dat zich eind 2007 ook ontfermde over de Glasblazerij Leerdam. Beide museumlocaties ontwikkelden zich razendsnel tot kenniscentrum en laboratorium van het Nederlandse glas. Medio 2010 is het transformatieproces voltooid met de heropening van een sterk gegroeid en compleet vernieuwd museum.
Arnoud Odding studeerde museologie en kunstgeschiedenis in Leiden
