De transparante muren van de bijna volgroeide bomen ritselen in de polderwind. Kijkend door de toppen van de populieren is de eindeloze blauwe hemel te zien die de middeleeuwers probeerden na te bootsen met hun gotische gewelven. De gotische architectuur heeft een organische oorsprong. De stenen zuilen, de kruisribgewelven en de versierde kapitelen refereren aan boomstammen, takken en gebladerte. (1) De Groene Kathedraal is getransformeerd naar zijn oorspronkelijke inspiratiebron. Deze kathedraal symboliseert het verlangen om op te stijgen naar het goddelijke en het aardse achter zich te laten als een hedendaagse Icarus, net zoals de kunstenaar verlangt zich te ontterekken aan de traditie. (2)
Hoewel De Groene Katehdraal geen religieuze functie vervult en het geen centrale plek inneemt in het centrum van de stad, is de kathedraal van Boezem wel onderdeel van het culturele leven van Almere. Regelmatig worden er trouwceremonies en spontane muziekoptredens georganiseerd en in de zomer is het een geliefde plek om te picknicken.
Boezem ziet de gotische kathedraal als hoogtepunt van het menselijk kunnen, net als de creatie van de polders van Flevoland op de bodem van de voormalige Zuiderzee. Terwijl in Almere de architectuur in rap tempo aan de horizon verschijnt, is De Groene Kathedraal een langzaam organisch groeiende constructie. Boezem geeft de nieuwe stad een eigentijdse kathedraal: niet één die in honderd jaar gebouwd wordt, maar één die in enkele decennia met de stad mee groeit. In tegenstelling tot de 13e eeuwse Franse kathedraal die voor de eeuwigheid gebouwd is, heeft de kathedraal in Almere een tijdelijke symbolische functie. De specifieke populier is niet alleen gekozen vanwege het kaarsrechte, slanke en sierlijke silhouet en snelle groei, maar ook vanwege zijn levensduur van ongeveer dertig jaar. Wanneer de bomen na enkele decennia de hoogte van de kathedraal van Reims van dertig meter evenaren, sterven ze langzaam af.
Op de kavel parallel aan De Groene Kathedraal heeft Boezem de omtrek van de kathedraal van Reims uitgespaard in eiken- en beukenhagen. Terwijl De Groene Kathedraal langszaam vervalt, volgroeien de hagen rondom de 'negatieve' kathedraal. Binnen deze dichte en stille omheining blijft de herinnering aan de transparante en ruisende Groene Kathedraal levend.
Hoewel De Groene Kathedraal als Land Art project wordt omschreven, staat Boezem ook wel bekend als 'ideeënkunstenaar'. Hij wil ideeën zo snel mogelijk omzetten naar een vorm en hij beperkt zich daarbij niet tot een bepaalde stijl of materiaal. Dit paste binnen de ontwikkeling van de internationale beeldende kunst in de jaren zestig van de vorige eeuw zoals Conceptual Art, Minimal Art, Arte Povera en Land Art.
In 1960 liet hij bezoekers op klapstoeltjes plaatsnemen op de dijk met uitzicht op de geconstrueerde polder van Asperen. Zo verklaarde hij de polder zelf tot kunst. (2) In 1969 hing Boezem als bijdrage aan de spraakmakende tentoonstelling Op Losse Schroeven in Stedelijk Museum Amsterdam beddengoed uit de ramen van de eerste verdieping. Hij liet letterlijk een frisse wind door de museumzalen waaien. De traditionele waarden van esthetiek en originaliteit verruilt hij voor herhaling van clichés en onorthodox materiaal. De kathedraal is voor Boezem een spiritueel logo en komt als vorm vaker terug in zijn werk. (4) Zo is bijvoorbeekld in de Kroondomeinen van het Loo in Apeldoorn het werk Kathedtraal (1999) in boomstammen te vinden en heeft hij op de dijk bij Neeltje Jans in Zeeland een kathedraal van rotsblokken gemaakt (Abri, 1994). (5)
Eva van Diggelen
(1) Edna van Duyn, Immateriële Architectuur. De Groene Kathedraal van Marinus Boezem, p.30, in: Antoinette Andriesse & Lia Gieling, (red,.), (1999), Landschapskunst in Almere, Museum De Paviljoens.
(2) ibid, p.30
(3) Marinus Boezem in interview met Jaap Evert Abrahamsen, p.11, in: Martine Spanjers & Annick Kleizen (red.), (2007), De Collectie Flevoland, Museum De Paviljoens.
(4) Edna van Duyn, Immateriële Architectuur. De Groene Kathedraal van Marinus Boezem, p.30 in: Antoinette Andriesse & Lia Gieling, (red.), (1999), Landschapskunst in Almere, Museum De Paviljoens.
(5) Een volledig overzicht van het werk van Marinus Boezem is te vinden in de publicatie Boezem (1999), Edna van Duyn & Franzjosef Witteveen. In De Collectie Almere / Museum De Paviljoens is ook Tussen het water / De Fonteintjes (2006) van Boezem in de wijk Tussen De Vaarten in Almere Stad opgenomen.
De Groene Kathedraal 1978-1996 van Marinus Boezem maakt deel uit van De Collectie Almere en wordt beheerd door Museum De Paviljoens.
Materiaal beton, graniet, populieren, schelpen.
Afmetingen 2 delen, beide 150 bij 75 meter.
Marinus Boezem, De Groene Kathedraal
Marinus Boezem (Leerdam, 1934)
De Groene Kathedraal, 1987-1996
2 delen, elk 150 x 75 m
opdracht 1987, Gemeente Almere1
Collectie Almere / Museum De Paviljoens
Locatie: halverwege Tureluurweg, ten zuidoosten van Almere
Lees het persoonlijke verhaal van kunstambassadeur Mireille Huizenga over de Groene Kathedraal van Marinus Boezem.
In 2012 organiseert Museum De Paviljoens op elke zondag in mei en juni dagtochten naar De Groene Kathedraal en de vijf andere bijzondere landschapskunstwerken in Flevoland.
1. Met dank aan de Mondriaan Stichting, Provincie Flevoland, Rijkswaterstaat directie IJsselmeergebied.
2. Edna van Duyn, Fransjozef Witteveen, Boezem oeuvre catalogus, Uitgeverij Thoth i.s.m. Museum De Paviljoens (Almere), Kröller-Müller Museum (Otterlo), De Vleeshal (Middelburg), 1999.
3. Evert van Uitert, ‘Contemplatie, meditatie en devotie in Flevoland’, in: Kunstschrift, jrg. 47, nr. 4 (Land Art: krachtmeting met de natuur), juli/augustus 2003.