Marrije Prins

Als kind kwam ik elke dag om drie uur uit school in een huis dat rook naar fixeer. In haar atelier leerde mijn moeder groepen mensen tekenen en schilderen. Laverend tussen schildersezels en potten verf keek ik over de schouder van elke leerling mee naar het resultaat van die dag. Vanuit nieuwsgierigheid vroeg ik iedereen honderduit. ‘Wie ben jij?’ en ‘Wat is dat?’ Zo leerde ik veel verschillende mannen en vrouwen, jong en oud, persoonlijk kennen. Verschillende mensen met in ieder geval één overeenkomst. Door cultuurparticipatie ontdekten zij namelijk ongekende talenten in zichzelf en in elkaar.

Ik werk vanuit de overtuiging dat door de verbinding tussen hart en hoofd, die ontstaat via cultuurparticipatie, bij iedereen ruimte vrij komt voor zelfreflectie en transformatie.

Ik lever graag een bijdrage aan de emotionele beleving en bewustwording van groepen mensen van en door cultuur in het algemeen en muziek in het bijzonder.