Paul Perry - A Bold Proposal - published in Mediamatic Magazine Vol. 7#3/4
Het was een ongewone opdracht. Fezi Khaleghi Yazdi, initiator van het idee en een van de twee directeuren van Triple P, wilde een kunstwerk dat meer deed dan alleen maar decoratie zijn voor de muren van het bedrijf. Hij had een kunstwerk nodig dat een stimulans en middelpunt voor zijn mensen zou zijn, een kunstwerk als paradepaard. Zijn verwachtingen van kunst waren hooggespannen en aanzienlijk verschillend van die van de meeste bedrijfsdirecteuren.
Triple P was ongewoon. Het bedrijf was enorm uitgebreid de laatste jaren en had succes waar andere automatiseringsfirma's faalden. Eerlijk gezegd, was feitelijk de hele groei van Triple P te wijten aan het overnemen van falende bedrijven. Door deskundig management had Triple P deze bedrijven kunnen opslorpen en veranderen - maar het had een onzichtbare prijs. Want met de groei van het bedrijf leed de interne communicatie - vooral tussen de nieuw verworven dochterondernemingen - schipbreuk. Rivaliserende organisaties waren partners in naam, maar bleven rivalen in het veld. In het proces van het aansnoeren van de reorganisatiegordel, werd van de managers verwacht dat ze hun doelwit tegemoet zouden komen. Voor hen betekende de markt, elkaar verslinden.
Extern gezien leed Triple P aan nog een ander soort identiteitsprobleem. Niemand kende het bedrijf. De meeste klanten onderhandelden nog steeds met de handelsnaam van de verschillende overnames van Triple P. Dit betekende dat Triple P geen nieuw zaken aantrok op basis van zijn eigen naam en reputatie. Het kreeg in de gaten dat zijn management ideologie, People, Performance, Partnership reclame nodig had. Triple P moest een identiteit hebben en Khaleghi Yazdi zocht een oplossing in de kunst.
Mijn benadering van de opdracht was het idee identiteit zelf te onderzoeken. De methode die ik gebruikte was het op een rij zetten van een reeks teksten - over het lichaam, over ecosystemen, roofdier-/prooirelaties, het gedrag van immuunsystemen en gedachten over autonomie. Het resultaat A Bold Proposal and A Modest Proposal (Landscape Automaton) was chaotisch en bestond, zoals de titel al aangeeft, in feite uit twee voorstellen. A Modest Proposal was een plan voor een concreet werkstuk dat bestond uit levende schildpadden met zeilschepen op hun rug bevestigd. Het werd snel terzijde gelegd. A Bold Proposal, dat helemaal geen beschrijving van een kunstwerk was, maar een kritiek op Triple P's benadering, werd - tot mijn verbazing - geaccepteerd.
Terugkijkend op A Bold Proposal, een jaar na het schrijven ervan, kom ik tot de ontdekking dat het veel zwakke plekken heeft. Ofschoon mijn denken met betrekking tot netwerktechnologie niet veranderd is, is dat wel het geval met betrekking tot de kwestie van corporate identity. In mijn analyse verwarde ik de behoefte aan een identiteit met de behoefte aan een ideaal en vertoonde een nogal gênante neiging tot moraliseren. Maar ondanks zijn zwakke plekken was het A Bold Proposal dat zowel Triple P als mijzelf inspireerde tot het zoeken naar nieuwe modellen en met dat in mijn achterhoofd verdient het volgens mij hier afgedrukt te worden.
nb: zie voor A Bold Proposal de Engelse tekst
