Overal in Nederland kun je salsadansen. En niet alleen in Nederland, eigenlijk over de hele wereld. Maar ..... er lijkt een einde te gaan komen aan de suprematie van de salsa. De Braziliaanse Zouk komt eraan. Bastiaan de Koning is een beoefenaar en vertelt er een aanstekelijk verhaal over.
"In de jaren was de Braziliaanse Lambada enorm populair. De zwoele zomerdans veroverde snel Latijns-Amerika, Europa, de VS en het Verre Oosten. Wie herinnert zich niet Kaoma? Maar dans en muziek ontwikkelen zich. Voortdurend." Zouk als dansvorm is een jaar of vijf, zes oud en heeft het nodige meegenomen uit de Lambada. Maar de zouk - een Caribisch woord voor feest - is toch anders. "Het ziet er spectaculair uit. De dans is zeer expressief en geënt op mooie golvende bewegingen. Het lichaam zwaait over de vloer. De partners staan dicht op elkaar. Het is een echte gevoelsdans, maar wel familie van de salsa, de rumba, de merengue en de bachata." Bij al deze dansen wordt veel gedraaid. En niet met de benen, maar vanuit de heupen. "Je danst dus met gestrekte benen."
Van de Lambada heeft Zouk het 'haarzwaaien' overgenomen. Daarbij wordt het haar van de vrouw door een knik of draai met het hoofd naar voren, of naar achteren, of naar opzij gegooid. Bastiaan laat me een aantal actiefoto's zien. Alle vrouwen blijken vrij lang, vaak wat gekruld haar te hebben. "Dit zijn de 'hairmovements'. De meeste vrouwen hebben inderdaad lang haar, en als ze het niet hebben, dan zorgen ze wel dat ze het krijgen. "Die zwaaibewegingen zorgen wel voor de nodige belasting van de nek en de rug van de dames. "Als man heb je de vrouw vaak in de 'cambre' vast. Je gooit 'r achterover, maar vangt haar tegelijkertijd op." Dus de nek- en rugspieren van vooral de vrouwen moeten goed getraind worden. "Daarom is de warming-up erg belangrijk."
De favoriete danskleding is luchtige speciaal ontworpen trainingsbroeken en shirts, voor mannen én vrouwen. "Maar de vrouwen dragen ook vaak rokjes en topjes." Vooral als er gedanst wordt in subtropische sferen, en ook in Nederland wordt het al snel subtropisch en soms regelrecht tropisch, begrijp ik. Voor feesten geldt vaak ook een dresscode. Vier steden lopen voorop: Amsterdam, Den Haag, Leiden en Utrecht. In ieder van deze steden zijn Zouk-dansscholen. "De mensen van de verschillende scholen lopen ook elkaars feesten af. De feesten worden ook gepland tov elkaar. Vele Zoukeros hebben een Hyvespagina over de Zouk die druk bezocht wordt. Daarnaast zijn er Zoukcongressen. In Brazilië, Barcelona en Amsterdam. Ik ben naar het Amsterdamse congres geweest en we gaan met zo'n honderd Nederlanders in april naar het Zoukcongres van Barcelona. Daar wordt overigens niet zozeer gecongresseerd in de zin van vergaderd, maar bewogen. Er zijn zo'n dertig dansworkshops per dag en 's avonds feest en dat drie dagen lang ...... De docenten komen uit de hele wereld." De docenten blijken overigens niet alleen mannen te zijn. "Er zijn een hoop vrouwelijke topdocenten. Maar ze zijn altijd met zijn tweeën."
In Spanje is de Lambazouk favoriet. Ieder land lijkt die zouk te kiezen die 't meest past. "De Nederlandse stijl wijkt nét iets af van de Engelse en Spaanse stijl. Ieder heeft zijn eigen 'dialect'. Wij in Nederland dansen vooral de Zouk-love, sensueel en zwoel. Boem Chique Chique. Boem Chique Chique, dat is het tempo, Lang Kort Kort. Lang Kort Kort." Maar daarnaast is er de Zouk-revolution, die steeds populairder wordt. Die is veel ritmischer en hoger van tempo.
Twee avonden per week is Bastiaan de Koning aan het trainen, maar vaker is dat wel drie avonden. "Het is een intesieve tijdsbesteding, voor mij en mijn vrouw. Het is heel lichamelijk en tegelijkertij heel sociaal. Want ik ken zowat iedereen in Nederland die de Zouk danst."
(Bas de Koning werkt op het ministerie van OCW. Zie voor foto's zijn website www.bdkfotografie.nl.)
Walter van Teeffelen
www.avantiproductions.nl