Peter Matthews, aan het tekenen met de zee bij Sennen Cove (bron: wirksworthfestival) - 
Instrument van de zee
Nadat Matthews een bijna doodervaring kreeg tijdens het surfen in 2007 begint hij met het tekenen in de Stille Oceaan in Mexico. Hij werkt in afzondering, niet in een studio of atelier maar letterlijk in en met de zee. Soms dobbert hij wel 12 uur lang in het golvende, altijd dynamische water.
Echt alleen is hij niet. Door zich onder te dompelen in het water is Matthews intiem en fysiek samen met het marinelandschap en het is alsof Matthews door zijn lichaam de stem van de zee verstaat, vastlegt op zijn doek en zo een artistieke vertaling vormt tussen het bewustzijn van de mens en het bewustzijn van de oceaan.
In het water tekent Matthews met gelpennen en houtskool die zijn bevestigt aan zijn muts, polsen of enkels. Zijn doeken, vaak van papier of canvas, verbinden zich aan een oud stuk drijfhout dat hij gebruikt als tekentafel en vlot.
Zijn ervaring met het water samen met de wetmatigheden van de golven, die hij telt als sets, dicteren zijn notities op het canvas. Kaarten ontstaan, met daarop vormen, kleuren en andere aantekeningen die het water hem toefluistert. Zichzelf beschouwt hij als een instrument waarmee de oceaan zichzelf schrijft.
De oceaan worden
Het zijn in en met het water geeft Matthews een gevoel van geborgenheid en sereniteit; drijvend in het nu hoeft hij over niks anders na te denken dan zijn ervaring met het water. Tegenwoordig zijn we volgens Matthews zo verwikkeld en verstrikt geraakt in, en geconsumeerd door het digitale dat we niet meer ‘in het moment’ leven.
Het is door zijn werk dat hij dit verloren opgaan terugvindt in de vorm van een soort extreme mindfulness, eentje die ontstaat wanneer hij en de oceaan versmelten tot een geheel:
“When being in the ocean for extended hours, you become the ocean and the ocean becomes you. I cannot reach that depth with a photograph - you have to be ‘in’ that’. Being with each other, where energies merge together - here the art is made"
Informatieverwerkingsmogelijkheid
Matthews is autistisch of heeft een autismespectrumstoornis. Zelf onderstreept hij de relatie tussen zijn autisme en zijn kunst liever niet te expliciet en wilt hij zijn werk voor zichzelf laten spreken. Matthews' beeldende, bijna inter-wereldlijke gesprek met de zee toont mij een unieke informatieverwerking die intuïtief, lichamelijk en vrij van bestaande concepten is. Een bijzondere mate van opgaan in zijn eigen ervaring verschijnt, waarin hij nauw luistert naar de relatie tussen zichzelf en zijn omgeving.
Wat zijn kleurrijke, energieke werk mij ingeeft, naast een esthetische aantrekkingskracht, is een onafhankelijke blik. Eentje die niet verstoord, maar een nieuwe manier van kijken en denken mogelijk maakt.