Absurdist Ronald Snijders komt in What's Up #33 vertellen over zijn voorleesperformance en andere projecten waar hij mee bezig is.
Wie ben je en wat doe je?
Ik heet Ronald Snijders, eenvoudig te verwarren met de Surinaamse fluitist met zijn gelijknamige website. Als het erop aankomt ben ik toch wel de absurdist van ons tweeën. Omdat zo'n term mensen misschien afschrikt, presenteer ik mezelf als 'normale mensen' en heb ik daar een gelijknamige website voor laten maken. Zodat ook normale mensen mijn werk kunnen vinden.
Waar gaat je theatershow 'Verkeerde benen' over?
Momenteel speel ik inderdaad een voorleesperformance onder die naam waarmee ik door Nederland toer. Het is eerder een voorleesprogramma dan een theatershow. Daarin breng ik een aaneenschakeling van associatieve teksten, die dikwijls op de lachspieren werken. Het gaat over alles en niets. De mensen moeten er maar uit halen wat er ongetwijfeld in zit. Ik hoor dat het door veel mensen wordt ervaren als een psychedelische, vaak ook hilarische trip in het hoofd.
Wie/wat heeft inspiratie geboden voor het maken van 'Verkeerde benen'?
Mijn inspiratie haal ik uit Monty Python, het surrealisme, sexy sixties psychedelia, de media, het normale leven zelf. Ik heb bij mezelf het automatische schrijven aangeleerd, vanuit het onderbewuste beginnen met schrijven, het denken uitschakelen en dan kijken wat er staat. Hierdoor word ik verrast en zo associeer en disassocieer ik me van het een naar het ander. Er zijn zoveel conventies, terugkerende patronen die je ziet in de media, of in ons dagelijks taalgebruik, die heel leuk zijn om voortdurend te doorbreken. Zo ontstaan dus verkeerde benen.
Op welke manier zou jouw theatershow een nieuw genre zijn in het theaterlandschap?
Ik ken niet het hele theaterlandschap. Wel hoor ik vaak dat het iets anders is wat ik doe. Het zit in tussen een literaire lezing, cabaret-comedy en een theatermonoloog of iets dergelijks, maar het is het allemaal niet. Ik heb het maar voorleesperformance genoemd. Als mensen een literaire lezing verwachten valt het heel erg mee, als je onvervalst cabaret wilt is het soms wellicht te talig of poëtisch.
Wat betekent het om een absurdist te zijn?
Dat betekent dat je voortdurend bezig bent met het ongerijmde. Het creëren van nieuwe werelden waarin het ongerijmde, het onverenigbare toch wordt verenigd en omhelst. Het is een andere logica, die je moet accepteren. Een soort frisse, vage blik. Het enige alternatief van de absurdist is een onzinnig alternatief. Anders dan bij satire, dat er vanuit gaat dat er wel degelijk een zinnig alternatief bestaat. Ik kan het hoe dan ook iedereen aanraden: het maken van nonsens.
Welk podium heeft je voorkeur: radio, televisie of theater?
Het radioprogramma dat ik voor de VPRO heb mogen maken 'Binnenland 1', een fictieve actualiteitenrubriek tussen het echte nieuws op Radio 1 was een groot feest om te maken. Het schrijven ervan, het samenspelen met en regisseren van de geweldigste acteurs, de montage. Elke fase in het maakproces was fantastisch om te doen. Het is heel jammer dat het programma is gestopt na de herprofilering van Radio 1.
Zijn er al nieuwe projecten waar je mee bezig bent?
De Staat van Verwarring, het televisieprogramma dat ik maakte met Pieter Jouke, speel ik af en toe in een theaterversie: een improtalkshow met maffe filmpjes, we weten nooit wat er gaat gebeuren maar het ontspoort gelukkig altijd. En er komt een nieuw boek dat ik weer samen schrijf met Fedor van Eldijk. We hebben eerder 'Een normaal boek' geschreven, wat inmiddels een cultstatus heeft als ik de reacties nog altijd mag geloven, en vorig jaar verscheen Binnenland 1 met de beste radioteksten en CD. Het volgende boek verschijnt volgend najaar en zal ook weer veel neologismen bevatten en normalemensen teksten. Daarnaast zijn er genoeg plannen waarover ik niks zeg omdat ik bang ben.
Meer weten van Ronald Snijders en zijn "Verkeerde benen"? Kom naar What's Up #33 op 7 december om 20.15 in Pakhuis de Zwijger. Tevens zijn dan te gast: Darrin Umboh (Illustrator), Engin Celikbas (Algemeen directeur KesselsKramer) en Antoine Peters (modeontwerper).