Hoewel iedereen van De Tostifabriek het eens was met het slachten van de varkens, keken ze er natuurlijk ontzettend tegen op. Wim en Max waren namelijk heel erg lief. Ook bezoekers hadden het er moeilijk mee. Ze werden zelfs wel eens gevraagd om Wim en Max om te wisselen met andere varkens, het liefst varkens zonder naam. Maar zouden die varkens niet net zo leuk zijn?
De Tostifabriek wilde nog een avond stilstaan bij de manier waarop wij in Nederland de varkens die we eten zien. Dit deden ze door middel van een filmavond. Vóór de film werd een gesprek rond het houden en eten van varkens gehouden, samen met het publiek.
Vervolgens werd er gekeken naar de korte documentaire "Bloed" van Dinanda Luttikhedde & Nelleke Koop over twee beeldend kunstenaars die zeven maanden langs samenleefden met hun vier Bunte Bentheimer varkens. In de slachtmaand lieten ze hun geliefde varken Bom afmaken, om hem daarna eigenhandig te bereiden. "Bloed" was een documentatie van de laatste fase van hun onderzoeksproject 'Varkenshuis' naar de herkomst van ons voedsel.
Afsluitend werd er gekeken naar de documentaire “Goddelijk Varken" van Hans Dortmans. De film ging over de dubbelzinnige relatie tussen mens en varken. Gerard Zwetsloot nam een varkentje, Dorus, op in zijn huishouden met als doel haar te verzorgen en vet te mesten om haar na twee jaar te slachten. Maar hoe slacht je een dier waar je zo gehecht aan bent geraakt? "Goddelijk Varken” was gemaakt door Pieter van Huystee Films en TV. De Tostifabriek is hen bijzonder dankbaar voor het beschikbaar stellen van de film voor de filmavond. Voor meer films klik hier.
Meer informatie
Inloop was vanaf 21.00 uur, het debat om 21.30 uur en de films vanaf 22.00 uur. Entree was gratis.