FRITS MAATS' Karnak is een video die een zeer sterke verbinding heeft met zijn schilderwerk. MARIE ADèLE RAJANDREAM bespreekt de installatie die hij in het KIJKHUIS in Den Haag maakte. Ook daarin stond de relatie video - schilderen centraal.
LYDIA SCHOUTEN maakte haar tape in opdracht van de Nederlandse televisie (HV). Naar aanleiding van deze productie gaan we in op de in Nederland vigerende kritiek op de mediakunst.
Tot onze tevredenheid zijn er inderdaad bestellingen binnengekomen voor de video's van NAN HOOVER en KOEN THEYS die we in het vorige nummer aanboden en die nu voor de laatste keer te bestellen zijn. We zijn echter tot de ontdekking gekomen dat we ons de distriburie iets te simpel hadden voorgesteld. Ongeveer de helft van de verkoopprijs ging op aan kopiëerkosten en verzendkosten. Daarom zijn de prijzen van nu afvastgesteld op ƒ 200,-. Voor langere producties (THEYS) kan een hogere prijs gelden. Z0 krijgt de kunstenaar inderdaad ongeveer hetzelfde bedrag bij verkoop van een home-format copie als bij verhuur voor openbare vertoning.
Verder hebben we deze keer pagina's van de kunstenaars PETER BOYD MACLEAN, RENé REITZEMA, WIM LIEBRAND en JAN PAUL CLOO. Met name Licht van Beweging, de los ingestoken bijdrage van JAN PAUL CLOO, vraagt om enige toelichting. CLOO, die als fotograaf werkt, experimenteert al enige tijd met dubbeldrukken die hij voor een televisiescherm monteert. De televisie wordt op een normale zender afgestemd, contrast maximaal en de kleur minimaal geregeld, en geluid afgezet. Het werk kan dan in een verduisterde ruimte bekeken worden. Het is schitterend om te zien hoe een toevallig voorbijkomend televisieprogramma de balans in de dubbeldrukken wisselend naar de ene en naar de andere kant laat overhellen. De expressie-veranderingen zijn zo dramatisch dat men gedurende langere tijd in de veronderstelling verkeert naar een tape te kijken. Het is dus niet de bedoeling dat U zijn bijdrage aan de muur hangt. U moet uw TV er mee inpakken.