The Mechanical Bride is uniek omdat het bestaat uit een aantal korte essays die in een willekeurige volgorde kunnen worden gelezen. McLuhan zelf noemde dit een mozaïek en was dus vergelijkbaar met het schrijven van een boek. Elk essay begint met een kranten- of tijdschriftartikel of met een reclame-uiting. In de rest van het essay analyseert hij deze. De analyse is gebaseerd op esthetische overwegingen en de gevolgen die de combinatie van beeld en tekst hebben. McLuhan koos ervoor om reclames in zijn boek op te nemen om te focussen op wat zo'n reclame inhoudt voor de samenleving waarop het is gericht. Hij vestigt aandacht op de symboliek, en de gevolgen voor de rechtspersonen die deze reclames hebben gemaakt en verspreid.
McLuhan's interesse in de populaire cultuur werd gewekt door het in 1933 verschenen boek Culture and Environment geschreven door F.R. Leavis en Denys Thomspson. De titel van dit boek, The Mechanical Bride is afgeleid van een stuk bij de dadaïstische kunstenaar Marcel Duchamp. Zijn kunstwerk was getiteld The Bride Stripped Bare by her Bachelors, Even.
