Aids activisme met behulp van je eigen videocamera is een nieuwe manier om je politiek te uiten. Deze trend is een nieuwe uitbarsting van toegewijd, goedkoop en door een gemeenschap vervaardigde videoboodschap. Deze vorm van protest is mogelijk geworden door de nieuwere en meer toegankelijke technologieën. Juhasz bestudeerd dit nieuwe fenomeen en vooral waarom juist video het nieuwe medium van aids activisme is geworden. Toch probeert ze ook verder te kijken door de vraag te stellen waarom deze video's anders zijn dan wat er aan protest te zijn is op de 'normale' televisiekanalen. Maken deze video's een verschil in hoe we over de functie van media denken? Dit leidt tot een evaluatie van de rol van media activisme en hoe dit een rol speelt in de ontwikkeling van het gemeenschapsgevoel en het zelfbewustzijn van mensen.
Juhasz is zelf een video Aids activist. Dus ze is in staat om feministische filmkritiek te combineren met haar eigen ervaringen. Het boek wil een beter beeld geven van de media, politiek, identiteit en de samenleving in het licht van de Aids problematiek. Het moedigt aan en daagt uit tot om de richting van de Aids crisis te veranderen. Dit geldt zowel voor de echte wereld als voor de manier waarop de problematiek in beeld wordt gebracht.
