Dit is een moeilijke vraag om te beantwoorden voor mensen die dagelijks met technologie bezig zijn. Ons economische systeem is namelijk ook helemaal gericht op technologie, dus het zou geen sinecure zijn als 'tech' niet langer een doel op zich was in ons dagelijks leven.
Technologie is niet van plan om weg te gaan, maar we moeten vragen welk doel wordt gediend door de breedband-communicatie, slimme materialen, draagbare computers, en aangesloten apparaten die we loslaten op de wereld. We moeten vragen welke invloed dit alles zal hebben op ons dagelijks leven. Wie bekommert zich erom en hoe?
In de Bubble gaat over een wereld die minder gebaseerd is op dingen en meer op mensen. Thackara beschrijft een transformatie die nu plaatsvindt, maat niet als een afgelegen science fiction scenario in de toekomst, het gaat niet om, zoals hij het uitdrukt, "the schlock of the new" maar over radicale vernieuwing dat ons dagelijks dagelijks leven nu al verandert. We herwinnen het respect voor wat mensen kunnen doen en wat technologie niet kan. In de Bubble beschrijft hij diensten die ontwikkeld zijn om mensen te helpen bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten op nieuwe manieren. Veel van deze diensten omvatten technologie, variërend van implantaten naar wide-body vliegtuigen. Maar objecten en systemen spelen een ondersteunende rol in een mensgerichte wereld. Het ontwerp richt zich op diensten, niet op dingen. En nieuwe principes gaan boven alles, - vooral lichtheid-op de hoogte van de wijze waarop deze diensten worden ontworpen en gebruikt. Aan het hart van In de Bubble is een geloof, op basis van een schat aan voorbeelden uit het echte leven, dat ethiek en verantwoordelijkheid kan informeren over ontwerp beslissingen zonder belemmering van sociale en technische innovatie.
